Tryptyk Jerozolimski

- to tytuł ołtarza adoracji Najświętszego Sakramentu, który 25 marca 2009 roku został zainstalowany w Czwartej Stacji Drogi Krzyżowej w Jerozolimie, aby z tego szczególnego miejsca, gdzie dokonało się zbawienie świata, płynęła modlitwa w intencji pokoju. Ołtarz, który wykonany został w pracowni DRAPIKOWSKI STUDIO, jest materialnym znakiem, propagowanej przez Communita Regina Della Pace – (Stowarzyszenie Królowej Pokoju) misji apostolstwa adoracji Chrystusa Eucharystycznego w intencji pokoju.
Szczególną inspiracją do podjęcia przez grupę osób świeckich tej formuły aktywności religijnej stało się nauczanie św. Jana Pawła II, który podkreślał, iż modlitwa skutecznie napełnia ludzkie serca pokojem, będącym siłą Bożej Łaski rozprzestrzeniającej się w życiu rodzinnym, społecznym i politycznym.

Nastawa ołtarzowa, która przyjęła formę tryptyku, napisana została językiem Apokalipsy św. Jana. Część zewnętrzna – zamknięta, opowiada o Ziemskim Jeruzalem, o tym, co ta ziemia przeżywała. W centralnym miejscu znajduje się symboliczny plan Jerozolimy sprzed dwóch tysięcy lat. Po środku jest plan Bożego Grobu, podtrzymywany przez koliście rozmieszczone filary. Dwanaście z nich jest znaczonych, to symbol Dwunastu Apostołów, zaś osiem czystych (osiem jest liczbą doskonałą) przywodzi na myśl dzień Sądu, dzień powtórnego przyjścia Zbawiciela na ziemię.
W centrum Bożego Grobu widoczny jest Chrystus na krzyżu, którego śmierć stała się Ofiarą za każdego człowieka. Po prawej Jego stronie ukazana została sylwetka Ojca Świętego Jana Pawła II, sprawującego Najświętszą Ofiarę.
Na samym dole, jak odciśnięty ślad na piasku, znajduje się przedstawienie czterech Jeźdźców Apokaliptycznych, zaś na szczycie widoczna jest scena Paruzji - powtórnego przyjścia Zbawiciela. W czterech narożnikach umieszczone zostały symbole Czterech Ewangelistów.
Otwierając bramę Ziemskiego Jeruzalem, niejako przez Chrystusa przechodzimy do Niebiańskiej Jerozolimy. Otaczające tę przestrzeń symboliczne mury wykonane zostały z krzemienia pasiastego, oznaczającego dwanaście pokoleń Izraela. Do wnętrza Niebiańskiej Jrozolimy prowadzi dwanaście bram, z których – jak pisze św. Jan Ewangelista – każda jest jak perła, a bramy te są zawsze otwarte. W realizacji Tryptyku Jerozolimskiego, do ukazania tej treści, wykorzystane zostały naturalne perły w kształcie krzyża.
Na skrzydłach tryptyku przedstawieni zostali dwaj świadkowie, którzy idąc przez życie dają świadectwo o Chrystusie. Oni żyją jak On, umierają jak On i przywróceni są do życia tchnieniem Boga. Świadkowie ci są jak dwa drzewa oliwne – dwa świeczniki, symbolizujące całe chrześcijaństwo, gdzie jest jeden pień, zaś całe bogactwo i różnorodność, ukazane są w rozmaitości krzyży tworzących w koronę każdego z nich.
W centrum Niebiańskiej Jerozolimy ustawiona jest monstrancja nawiązująca kształtem do wizerunku Jasnogórskiej Pani. Maryja trzyma żywego, Eucharystycznego Jezusa i wskazuje na Niego, jako na Drogę, którą powinno podążać całe chrześcijaństwo. Maryja, jako Oblubienica Baranka, przyodziana jest w ażurową Szatę Królewską. Zwiewność jej symbolizuje napełnienie Matki Duchem Świętym, które zaowocowało wydaniem na świat Zbawiciela.
Symboliczne są także materiały, z których wykonano monstrancję. Tytan - oznacza moc, srebro - czystość wiary, a złoto - prawdę.
Tuż za monstrancją, w centralnym miejscu kopuły – symbolu nieba - umieszczony został Baranek, który jako zwycięski stoi na otwartej Księdze z siedmioma pieczęciami. Odnosi się to do fragmentu Apokalipsy, gdzie św. Jan pisze, że w Niebiańskiej Jerozolimie nie ma już ani słońca, ani księżyca, bo jedyną światłością jest Chrystus-Bóg, a lampą Baranek.
Z tronu Baranka wypływają na cztery strony świata strumienie Wody Życia, czyste, jak najczystszy kryształ. Kryształy symbolizujące owe strumienie, nawiązują jednocześnie do dwudziestu czterech starców, oddających cześć Barankowi. Obraz ten jest syntezą prawdy, że zbawienie osiągną zarówno wierni Starego, jak i Nowego Przymierza.

Zanim Tryptyk Jerozolimski dotarł do Jerozolimy, napełniany był modlitwą wiernych podczas drogi peregrynacyjnej, której wyjątkową stacją była Stolica Apostolska. Tam bowiem w dniu 28 stycznia 2009 roku, podczas audiencji prywatnej w watykańskiej Sali Błogosławieństw, Ojciec Święty Benedykt XVI pobłogosławił ołtarz, a także zapewnił o swoim poparciu dla Communita Regina della Pace w działaniach obejmujących troskę o pokój w wymiarze duchowym, społecznym i międzyreligijnym.